Ontmoet Daan de Groot

“Cultuur wordt pas echt spannend als je nieuwe vormen en plekken durft te verkennen”

Daan de Groot (25) is geboren in Utrecht en getogen in de binnenstad van IJsselstein. Met een achtergrond in Business Innovation richt hij zich op innovatie en creativiteit. Zijn weg naar de culturele sector begint met zijn afstudeeronderzoek voor het Fulcotheater, dat meer jongeren wilde bereiken.  Hiervoor ontwikkelde hij het concept Fulco's Friday, een alternatief muzikaal evenement dat hij nog steeds organiseert.

“De energie van het theater, de creatieve mensen en de sfeer trekken me enorm aan. Ik werk actief in de cultuursector. Daarnaast hou ik van voetbal, kunst, muziek en festivals. De culturele wereld past bij wie ik ben.”

Kansen voor nieuwe creatieve vormen

“Voor mij is cultuur meer dan afleiding: het inspireert, verbindt en maakt ruimte voor experiment. Ik geloof in de kracht van makers én publiek; iedereen ziet iets anders in hetzelfde werk, en juist dat vind ik mooi. Ik wil plekken creëren waar jongeren zich betrokken voelen, waar ze kunnen ontdekken en meedoen, ook al lukt niet alles meteen.

Het Fulcotheater is zo’n plek. Met Fulco’s Friday houden we cultuur laagdrempelig en gratis toegankelijk, voor iedereen. Muziek blijkt dan een krachtig middel. Musea bezoek ik graag, maar hier in IJsselstein haal ik vooral inspiratie uit de oude gebouwen en hun verhalen. Daar zie ik kansen voor nieuwe creatieve vormen, van exposities tot optredens. Dat bruist, dat leeft. Precies waarom ik hier graag woon.”

Je hoeft het niet alleen te doen

“Op jonge leeftijd had ik al een sterke interesse in kunst, cultuur, geschiedenis en architectuur. Mijn vader leerde me kijken naar wat oud en bijzonder is; samen struinden we door historische stadjes en bewonderden we gevels en details. Thuis groeide ik op tussen unieke objecten: we hadden geen standaard interieur, maar spullen die mijn nieuwsgierigheid prikkelden. Die omgeving wakkerde mijn liefde voor schoonheid, verhalen en creativiteit aan.

Als kind was ik altijd bezig met tekenen, bouwen met Lego en het herinrichten van mijn kamer. Ik zat vol ideeën, al kon ik ze technisch niet altijd zelf uitvoeren. Wat ik wél ontdekte: je hoeft het niet alleen te doen. Anderen kunnen jouw visie helpen realiseren. Dat samenwerken aan iets creatiefs vond ik geweldig en vormt nog steeds een belangrijk onderdeel van mijn drijfveer.”

Essentieel voor een samenleving

“Tijdens mijn studie Business Innovation kreeg ik meer ruimte voor creativiteit binnen een zakelijke context. Creatieve opdrachten, ontwerpen en het omdenken spraken me enorm aan. Mijn mentor – een theaterdocent – herkende die passie en stimuleerde me om mijn innovatieve kant in de culturele sector in te zetten. Daar voelde ik me meteen thuis.

Kunst en cultuur zijn voor mij persoonlijk én maatschappelijk van grote waarde. Ze brengen verhalen tot leven, verbinden mensen en dagen uit. Ze ontroeren, inspireren en zetten aan tot denken. Hoewel ze lastig meetbaar zijn, zijn ze essentieel voor een levendige samenleving. Voor mij draait het om die combinatie van persoonlijke expressie en collectieve betekenis. Dat is waar mijn hart ligt – en dat is wat mij blijft motiveren.”

Verschillen voegen iets toe

“Ik haal veel inspiratie uit ontmoetingen met mensen en uit plekken waar ruimte is voor ideeën en samenwerking. Zo werk ik graag samen met organisaties zoals ZIMIHC Connect, die zich inzetten voor toegankelijk cultuuraanbod voor jongeren. Zulke bijeenkomsten geven me energie en het besef dat wat provinciaal werkt, ook lokaal in IJsselstein mogelijk is – als je maar samenwerkt.

Ik droom van laagdrempelige plekken waar jongeren vrij kunnen experimenteren, optreden of hun ideeën kunnen pitchen. Ruimte en toegankelijkheid zijn daarin essentieel. Thema’s als diversiteit en keuzevrijheid gaan me aan het hart: ik wil dat iedereen, ongeacht achtergrond of uiterlijk, zichzelf kan zijn en zich welkom voelt.

Kunst en cultuur kunnen daarin verbinden, of het nu een expositie is of een muzikaal evenement. Muziek werkt sowieso krachtig bij jongeren – iedereen heeft zijn eigen stijl en verhaal. Ik zie veel potentie in open plekken vol creativiteit, waar verschillen juist iets toevoegen. Daar ligt voor mij de echte inspiratie.”

Meer eigenaarschap creëren bij jongeren

“Werken als cultuurmaker in IJsselstein voelt voor mij heel positief. De stad bruist van culturele initiatieven, en de gemeente staat open voor samenwerking en talentontwikkeling. Er is misschien niet altijd veel geld, maar de wil is er absoluut. Dat geeft energie. Ik zie IJsselstein echt als een plek met creatieve potentie, een mogelijke broedplaats voor jong talent.

Toch is er nog veel te winnen, vooral voor jongeren. Daarom zet ik me in om hen actief te betrekken, zoals bij Fulco’s Friday. Jongeren ontwerpen de kleding, draaien als DJ, fotograferen of staan achter de bar. Die betrokkenheid geeft eigenaarschap en stimuleert creativiteit.

Ik droom van een festival dat jongeren helemaal zelf vormgeven: van idee tot uitvoering. Zo ontdek je hun wensen en talenten. Ik geloof sterk dat muziek, evenementen en vertrouwen in jongeren dé ingrediënten zijn om cultuur echt te laten leven. IJsselstein biedt daarvoor een inspirerende basis – nu nog de ruimte en samenwerking om het verder te laten groeien.”

Waardevolle inzichten via onderzoek

“Een project waar ik echt trots op ben, is het onderzoek dat ik deed naar hoe we jongeren beter kunnen betrekken bij cultuur. Ik kreeg jongeren en culturele partijen aan tafel en liet beide kanten hun visie delen. Dat leverde waardevolle inzichten op: wat vinden jongeren eigenlijk cultuur, wat hebben ze nodig om zich aangesproken te voelen, en hoe kunnen makers hun taal beter spreken?

Die inzichten kon ik direct toepassen in Fulco’s Friday. Maar ik wil verder: jongeren begeleiden in het opzetten van hun eigen initiatieven, ze helpen hun ideeën te realiseren.

Ook droom ik ervan om Fulco’s Friday eens op verrassende locaties te organiseren, zoals een molen of basiliek. Zelfs zonder publiek, puur als creatief videoproject. Want cultuur wordt pas echt spannend als je nieuwe vormen en plekken durft te verkennen – daar zit voor mij de magie.”

Iets vets neerzetten

“Ik probeer anderen enthousiast te maken voor cultuur door het zichtbaar en toegankelijk te maken. Als ik naar een museum, concert of bijzondere locatie ga, maak ik vaak een foto of video en deel die online. Daarmee probeer ik nieuwsgierigheid bij mensen te wekken, zodat ze zich afvragen waar ik ben en wat ik doe. Zo hoop ik een bepaalde interesse te triggeren, vooral bij jongeren die er normaal weinig mee hebben.

In gesprekken met gelijkgestemden deel ik ideeën en krijg daar vaak waardevolle input voor terug. Dat inspireert wederzijds. Visuele ondersteuning is voor mij cruciaal. Een beeld zegt meer dan tekst en helpt anderen om mee te denken.

Daarnaast is de manier van communiceren belangrijk. Termen als ‘cultuurparticipatie’ werken niet bij jongeren. Ik gebruik liever woorden als ‘creativiteit’ of ‘iets vets neerzetten’. Dat spreekt veel meer aan. Uiteindelijk gaat het erom dat je mensen raakt met iets dat dichtbij voelt – iets wat ze zelf ook willen maken of meemaken.”

Brug tussen maker en beslisser

“Ik denk dat de grootste uitdaging in mijn werk is om beleidsmakers ervan te overtuigen dat ruimte voor experiment veel waardevolle inzichten kan opleveren. Beleidsmakers willen doorgaans harde cijfers, duidelijke plannen en zichtbare resultaten zien voordat ze ergens in investeren. Maar creativiteit laat zich niet altijd vooraf vangen in meetbare uitkomsten. Je moet mensen juist de ruimte geven om iets te proberen. Dat botst weleens, maar ik vind het ook een mooie uitdaging om die brug te slaan tussen maker en beslisser.

Daarnaast is het lastig om jongeren structureel te betrekken. Veel cultuurinitiatieven bereiken vooral volwassenen. Ik zou graag zien dat jongeren zelf meer ruimte krijgen om ideeën te ontwikkelen en dat er initiatieven komen die écht bij hen aansluiten – op plekken en manieren die hen aanspreken. Visueel, laagdrempelig, en op hun eigen tempo.

Creativiteit zit in alles en zou een vanzelfsprekend onderdeel van het leven moeten zijn. Daarom wil ik zaadjes planten bij jonge mensen. Ook al doen ze er nu niets mee, de ervaring blijft en kan later tot iets moois groeien.”

Gemeenschappelijkheid is geen bijzaak

“In mijn werk draait alles om verbinding. Ik zoek steeds de samenwerking op tussen jongeren met talent en organisaties of beleidsmakers die hen verder kunnen helpen. Die brug wil ik slaan. Het Fulcotheater is daarin een belangrijke ontmoetingsplek, maar ik zie ook kansen in de wijken. Ik geloof dat cultuur juist dáár zichtbaar moet zijn: bijvoorbeeld met street art in IJsselveld Oost.

Jongeren zouden hun ontwerpen kunnen maken en die vervolgens samen met een kunstenaar realiseren. Zo maken ze die wijk een beetje van zichzelf. Helaas kan dit proces soms stroperig verlopen. Toch blijf ik zoeken naar manieren om dat soort ideeën tot leven te brengen, bijvoorbeeld door samenwerking aan te gaan met Pulse of het concept van een eigen festival uit te werken. Ook de skatebaan zie ik als een kansrijke plek om te performen, kunst te tonen of simpelweg jongeren een stem te geven. Gemeenschappelijkheid is geen bijzaak, het is mijn uitgangspunt.”

Het licht, het publiek, de energie

“Voor mij draait het inzetten van talent om ruimte geven, vertrouwen bieden en een echt podium creëren. Als iemand ergens goed in is, wil ik diegene laten schitteren – bijvoorbeeld tijdens Fulco’s Friday. Daar zie ik jongeren opbloeien, juist omdat ze hun eigen muziek mogen draaien en zich vrij mogen voelen. Het gaat niet om een grote vergoeding, maar om de ervaring: het licht, het publiek, de energie. Dat geeft hen iets om trots op te zijn, iets om mee naar buiten te treden.

"Als Buurtcultuurcoach namens de gemeente richt ik me op het verkrijgen van inzicht in de culturele behoeften van jongeren, het versterken en aanvullen van bestaande netwerken en het ontwikkelen en testen van creatieve programma’s of events voor en door jongeren. Jongeren weten me te vinden, en ik probeer altijd te kijken of ik hun plannen ergens kan aanhaken. Daarnaast vertegenwoordig ik als cultuurambassadeur wat jongeren belangrijk vinden en probeer ik dat een plek te geven. Want cultuur werkt pas echt als het van hen is."